Szary taras...i moja droga przez mękę!

Postaram się wam to opowiedzieć jak najkrócej...chociaż to nie będzie proste:(

Taras to była moja obsesja, już od etapu projektowania domu, miał być duży i na tym samym poziomie co salon oraz miał mieć donice. Na etapie budowy okazało się, że będą schody, najpierw miał być jeden, później trzy itd. Po wylaniu betonowego tarasu, stwierdziłam, że jest za mały! Panowie dolewali, stukając się w głowę i komentując, że takich schodów to nawet budując kościół nie lali ;)
Oj tam, oj tam!
Jak już powstał ten betonowy kolos okazało się, że nie mam kasy żeby go wykończyć:(
Najpierw chciałam wylać go żywicą, (lub takim szlifowanym betonem), jednak koszty okazały się szalone, więc stargaliśmy sztuczną trawę ze starego mieszkania (z tarasu dokładnie) i rozłożyliśmy ją z postanowieniem, że to i tak na chwilę...
Chwila trwała do dziś, czyli jakieś 3 lata, w tym czasie co tydzień zmieniałam zdanie co do wykończenia, od kompozytu przez płytki, drewno, kamień naturalny po betonowe płyty.
Najważniejsza dla mnie była kwestia użytkowa, żeby psy się nie pozabijały, nie zniszczyły w rok lub dwa i żeby się fajnie sprzątało! Estetyka oczywiście też ważna, ale umówmy się każde z powyższych wykończeń jest ładne! Uwielbiam drewno za jego naturalność, płytki też polubiłam ostatnio za praktyczność i cenę, kompozyt szalenie mi się podoba (chociaż miałam z nim okropne przeżycia i uważam, że jest niepraktyczny) a kamień wiadomo jest dość praktyczny i w rozsądnej cenie.
Decyzja zapadła, płyty betonowe,uznałam że betonu tak łatwo nie zniszczymy...och jakże byłam w błędzie:(

http://brukbet.informatorbudownictwa.pl/p/15346-trawertyn

Płyty kupione, dostarczone leżały przez kilka tygodni, gdyż trwały poszukiwania wykonawcy, który ostatecznie się nie znalazł (chociaż była jedna propozycja, totalnie zwalająca z nóg)
Moja niecierpliwość sięgnęła zenitu i postanowiliśmy z moim tatą zrobić taras własnymi siłami...z pomocą Pana Wiesia (taka nasza Złota Rączka), chłopaki mieli zrobić najcięższe, czyli przygotować podłoże i ułożyć płyty a moja miała być reszta, czyli mycie fugowanie i impregnacja.
Prace przebiegały dość mozolnie i z dużą dozą narzekań na płyty, okazały się super krzywe i w różnych kolorach:( Ale co tam! Damy radę a po zafugowaniu będzie pięknie!
Po tygodniu wyjechałam na tydzień wakacji i niestety w tym czasie mój tato został z tematem sam, gdyż Pan Wiesiu również udał się w przysłowiowe 'tango'. Prace stały, klej na płytkach sechł i fuga niedomyta utwardzała się zawodowo!
Wróciłam, byłam pod wrażeniem, że tacie udało się skończyć schody, tak właściwie po za kilkoma szczegółami zostało dokończenie fugowania i mycia....i tu zaczęły się moje schody...
Najgorzej! (jak mówi moja siostra)
...
Fuga! Wielkie mi halo, przecież jest tyle kolorów, że dobiorę bez problemu...mhm pierwsza kupiona u producenta płyt nazwana szarą okazała się beżowa.
Druga szara ceresitu za ciemna a trzecia za jasna!! I znowu stwierdziłam, że nie zemną te numery i zaczęłam mieszać dwie ostatnie fugi w różnych proporcjach aż doszła do koloru ostatecznego.
I tak 12 miarek jednej + 10 miarek drugiej dało wynik ostateczny.
Zafugowałam kawałek...spadł deszcz, zaczęłam przykrywać...i tak przemokło...
padłam na kolana i wtedy poryczałam się pierwszy raz...

Zacisnęłam zęby i od nowego dnia podjęłam nowe próby...doszłam z fugowaniem do końca i zabrałam się za mycie zaschniętych fug i kleju.....Pierwsze mycie karcherem, drugie mycie jakąś super chemią, 3 mycie karcherem z nakładką do kostki....schnięcie i ...
Tu rozpłakałam się po raz kolejny a później jeszcze ze dwa razy...
Okazało się że fugi nie zeszły, klej też nie ale za to porysowałam płyty i odbiły się ślady moich butów!!! :(((
I teraz jestem tu...dokładnie w tym momencie kiedy przeczytałam cały internet na temat betonów, kamieni, tarasów, fug, środków, polerowania, zmywania i Bóg jeden wie czego!
Jestem po testach octem, płynem, sodą, olejem i mydłem, wszystkim....totalnie wszystkim próbowałam to ratować..

Ostatecznie udałam się po kolejny środek super chemiczny i jestem przed ostateczną jego aplikacją...

Czas żeby napisać ten post mam tylko dlatego, że zaczęło lać i musiałam uciec do domu.
Chłopaki stwierdziły, że nie jest źle, że teraz wygląda to jak prawdziwy kamień itd. A ja tylko stoję, patrzę i widzę wszystkie moje błędy i niedociągnięcia:(
Bo wiem, że to moja i tylko maja wina, że tak się stało:(
Jeśli ostatnia próba mycia nie przyniesie rezultatu, pozostanie mi zaakceptować fakt i zaimpregnować takie byle co:(
Wiem, że za kilka dni o tym zapomnę a za rok będę się z tego śmiać...jednak na dziś dzień jest mi strasznie przykro, że po raz kolejny moja niecierpliwość i niedokładność obrzydziły mi realizację jednego z moich największych marzeń...
A miało być tak pięknie :((
Trzymajcie za mnie kciuki, żebym nie oszalała:((